تابلوی نقاشی تاجگذاری ناپلئون – شاهکار داوید در موزه لوور

نقاشی تاجگذاری ناپلئون یکی از بزرگترین و معروف ترین تابلوهای نقاشی موزه لوور است. تاجگذاری ناپلئون، اثری است از ژاک لوئی داوید، یکی از بزرگ ترین نقاشان نئوکلاسیک و نقاش رسمی دربار ناپلئون که در سال 1808 میلادی، پس از دو سال کار مداوم، در اندازه تقریبی ده متر در شش متر با رنگ روغن بر روی بوم خلق شد.

داوید در این تابلو، لحظه تاجگذاری ناپلئون بناپارت بر تخت پادشاهی فرانسه در کلیسای نوتردام پاریس را به تصویر کشیده است.

در سال 1804، “داوید” به عنوان نقاش اول امپراتور انتخاب شد و ماموریت یافت تا چهار نقاشی با مضامین جشن امپراتوری کنسول اول فرانسه ناپلئون بناپارت را بکشد. داوید نه تنها نقاش رسمی دربار بلكه رهبر بلامنازع هنر فرانسه در روزگار خود بود.

هر كس اهمیت و اعتباری داشت، از او می‌خواست كه تصویرش را بكشد: ناپلئون، پاپ پیوس هفتم، مورا و حتی كاردینال كاپرارا. داوید نهایتا توانست دو نقاشی را به اتمام برساند که یکی از آن ها تابلوی بی نظیر تاج گذاری ناپلئون است که هم اکنون در موزه لوور پاریس نگهداری می شود.

در این شاهکار هنری 191 نفر به تصویر کشیده شده اند. صحنه تاجگذاری ناپلئون در کلیسای نوتردام پاریس اتفاق می افتد. ناپلئون بناپارات که همچون امپراتوران رومی لباس پوشیده و تاج برگ مو بر سر دارد، تاج پادشاهی فرانسه را در دستانش نگه داشته و ملکه ژوزفین در مقابل پای او در حالت تعظیم و احترام، روی زانوانش نشسته است.

نقاشی به قدری واضح و دقیق کشیده شده است که بیننده می تواند خود را در همان محل و فضا احساس کند و از نزدیک حاضران جمع همچون خانواده ناپلئون، افسران نظامی، پاپ و روحانیون (بزرگان دینی) را تشخیص دهد.

بعد از اتمام کار، ناپلئون پس از آنكه آن تابلو را نیم ساعت بررسی كرد، كلاه خود را در برابر آن هنرمند از سر برداشت و گفت:

داوید، خوب است، خیلی خوب، سلام ناپلئون بر تو! این یک نقاشی نیست، آدم می تونه تو این تابلو قدم بزنه!

تاریخچه اثر

این اثر هنری را ناپلئون در دسامبر سال ۱۸۰۴ سفارش داد. عنوان اصلی آن “تقدیس امپراتور ناپلئون اول و تاجگذاری ملکه ژوزفین در کلیسای نوتردام پاریس در دوم دسامبر ۱۸۰۴” است.

ژاک لویی داوید کار بر روی این نقاشی را در تاریخ ۲۱ دسامبر ۱۸۰۵ در کلیسای سابق کالج کلونی در نزدیکی سوربن که از آن به عنوان کارگاه استفاده می‌شد، آغاز کرد و در ژانویه ۱۸۰۸ (بعد از حدود 2 سال) با همکاری هنرآموز خود، جرج راگت آن را به پایان رساند.

از ۷ فوریه تا ۲۱ مارس ۱۸۰۸، این اثر هنری در سالن (Salon) که بزرگترین و مهمترین نمایشگاه هنری آن زمان اروپا بود به نمایش درآمد و در سال ۱۸۱۰ برای شرکت در مسابقه ی جایزه ی ده سالانه سالن ارائه شد.

پس از ازدواج ناپلئون با ماری لوییز در 1810، نمایش این نقاشی دیگر ممکن نبود. پس داوید آن را به کارگاهش برگرداند و تابلو سالها جزء اموالش باقی ماند تا در سال ۱۸۱۹ به موزه ی پادشاهی منتقل و در انبار موزه نگهداری شد.

سرانجام در سال ۱۸۳۷ و به دستور شاه لویی فیلیپ، تابلوی نقاشی تاجگذاری ناپلئون در تالار ساکر موزه ی کاخ ورسای نصب شد. نهایتا در سال ۱۸۸۹، تابلو از کاخ ورسای به موزه ی لوور منتقل شد.

افراد حاضر در نقاشی تاجگذاری ناپلئون

1- امپراتور ناپلئون بناپارت اول

ناپلئون (1769-1821) در سن 35 سالگی، در ردای تاجگذاری با تاج گلی بر سر، همانند امپراتوران روم باستان به تصویر کشیده شده است.

در ابتدا قرار بود داوید به عنوان سمبل قدرت و اقتدار، تصویر ناپلئون را بکشد که در حال گذاشتن تاج روی سر خودش است. ولی بعدا نظرش عوض شد و امپراتور تاجگذاری شده و صاحب قدرتی را به تصویر کشید که در حال تاجگذاری همسرش ژوزفین است.

2- همسر امپراتور

ژوزفین بوهارنه (1763 تا 1814) همانگونه که در قانون مدنی فرانسه آمده، با فروتنی زانو زده‌است. اما او تاج را از دست همسرش دریافت می‌کند نه پاپ. در این تصویر لباس او با ابریشم تزیین شده‌است.

3- مادر امپراتور

اگر چه مادر ناپلئون، ماریا لتیزیا رامولینو (1750-1836) به نشانه اعتراض به روابط بد ناپلئون با برادرانش لوسین و جوزف، در مراسم تاج‌گذاری حاضر نشد، ولی به دستور ناپلئون، تصویر او در این تابلو در غرفه ها کشیده شده است.

نشان دادن مادر امپراتور در غرفه ها که جایگاهی به مراتب بالاتر از جایگاه پاپ است، بیانگر اهمیت و کارکرد سیاسی این نقاشی است.

4– پاپ پیوس هفتم

بدستور ناپلئون، پاپ پیوس هفتم برای تقدیس مراسم از رم به پاریس آورده شد. پاپ در این نقاشی توسط روحانیان برجسته ی کشور احاطه شده‌است. طبق سنت رایج و آداب مذهبی، بایستی پاپ تاج را بر سر امپراتور بگذارد.

ولی در لحظه آخر، ناپلئون تصمیم می گیرد که خودش این کار را انجام دهد و پاپ فقط با حالتی رنجیده برایش دعا می کند. در طرح اولیه نقاشی، پاپ دستانش را بر دامنش گذاشته ‌است، اما ظاهراً ناپلئون ادعا می‌کند که پاپ آنجا نبوده که هیچ کاری نکند.

بر این اساس، نقاش او را در حال تدهین به تصویر می کشد. در کنار پاپ، Jean-Baptiste de Belloy اسقف اعظم پاریس قرار دارد که بدون کلاه گیس کشیده شده و همین مسئله بعدا باعث اعتراض او به داوید هم شد!

5- ژاک لویی داوید (نقاش)

ژاک لوئی داوید تصویر خود را در غرفه ها و در کنار استاد خود (Josef Marie Vien)، یکی از اعضای موسسه ملی هنر (Antonie Quatremere de Quincy) و رئیس موزه مجسمه های فرانسوی (Alexandre Lenoir) کشیده است.

حضور او به عنوان یکی از حضار و شاهدین مراسم تاجگذاری در این تابلو، به نوعی تایید و حمایت او از رژیم جدید را نشان می دهد.

6- برادران و خواهران امپراتور ناپلئون

ژوزف بنپارت (نفر اول سمت چپ) (1768-1844) به دلیل مشاجره با ناپلئون به مراسم تاجگذاری ناپلئون دعوت نشد و در آن حضور نداشت. مادرش هم به همین دلیل در مراسم شرکت نکرد. پس از تاجگذاری، او عنوان شاهزاده ی امپراتوری را دریافت کرد. سپس در سال ۱۸۰۶ پادشاه ناپل و در ۱۸۰۸ پادشاه اسپانیا شد.

لوئی بناپارت (نفر دوم سمت چپ) (1778-1846) در ابتدای امپراتوری در سال ۱۸۰۶ عنوان کنسولی اعظمِ پادشاه هلند، را دریافت کرد. او با هورتنس دو بهارنیس، دختر ژوزفین ازدواج کرد.

خواهران ناپلئون با نام های کارولین معروف به مورات، پائولین معروف به بورقیز (Borghese) و الیسا معروف به باکیوچی (Bacciochi) و همچنین ناپلئون چارلز بناپارت کودک (1802-1807) که برادر زاده امپراتور و برادر بزرگتر ناپلئون سوم بود، در این نقاشی به تصویر کشیده شده اند.

7- مارشال ها:

فرانسیس ژوزف لفبر (Francois Joseph Lefevbre) که شمشیر شارلمان را نگه داشته است.

فرانسس اتینه کریستوف کلرمن (Francoise Etienne Christophe Kellermann) که تاج شارلمان را نگه داشته است.

کامباسرز (Cambaceres) که عصای سلطنتی (که بالایش دست خداست) را نگه داشته است.

8- سفرای خارجی :

در غرفه سفرا نیز سفیر ایالات متحده آمریکا، سفیر ایتالیای، سفیر عثمانی و سفیر اتریش دیده می شوند.

دیگر نقاشی های موزه لوور:

تابلوی نقاشی عروسی در قانا

تابلوی نقاشی آزادی، هدایتگر مردم

لینک های مفید

صفحه مربوط به این نقاشی در وب سایت رسمی موزه

کاملترین راهنمای بازدید از موزه لوور

شاهکارهای هنری ایران در موزه لوور پاریس