انولید پاریس – آرامگاه با شکوه امپراتور ناپلئون بناپارت اول

تاریخ: ۱۳۹۸/۱۲/۱۴

توسط: کریم ضابط

0 نظر

مدت زمان مطالعه: 5 دقیقه

عمارت انولید (Les Invalides) یک بنای تاریخی بزرگ و با شکوه است که توسط لوئی چهاردهم در سال 1670 و به منظور درمان و اسکان مجروحان و از کارافتادگان جنگی ساخته شد.

اسم کامل این بنای تاریخی Hotel National des Invalides به معنی پانسیون ملی از کارافتادگان جنگی است که به اختصار به آن لِزاِنوَلید (Les Invalides) یا هتل انولید می گویند.

عمارت انولید در منطقه 7 پاریس، در سمت جنوبی پل الکساندر سوم قرار گرفته و شامل سه قسمت اصلی می باشد: موزه ها، کلیسای سن لوئی و کلیسای گنبد (محل دفن امپراتور ناپلئون بناپارت اول).

این مجموعه با شکوه، از زمان ساخت در حدود 3 قرن پیش تا کنون، یکی از زیباترین مجموعه های ساخته شده در شهر پاریس به حساب می آید. البته دلیل ساخت آن نیز باعث معروفیت هتل انولید بود. همانطور که لوئی چهاردهم تاکید کرده بود:

در بین کلیه بناهایی که در زمان فرمانروایی ام ساختم، هیچ کدام به مانند اقامتگاه سلطنتی انولید (که برای سربازانم ساختم) برای دولت اهمیت نداشته است.

هتل انولید با داشتن معماری بی نظیر، نمای عریض و با شکوه و گنبد طلایی اش که از دوردست ها دیده می شود، به مانند جواهری در بین آثار تاریخی شهر پاریس می درخشد.

تاریخچه
دروازه اصلی
صحن اصلی
موزه ها
دو کلیسا در یک کلیسا
مراسم مذهبی
کلیسای سربازان
کلیسای سلطنتی
لینک های مفید

تاریخچه ساخت انولید پاریس

اسم این بنای تاریخی در ابتدا “Hospital des Invalides” به معنی “بیمارستان از کارافتادگان” بود. همانطور که از نام آن پیداست، انولید در ابتدا یک بیمارستان بزرگ و مجهز برای مجروحین جنگی بوده است. این بیمارستان در 24 نوامبر 1670 و به دستور شاه بزرگ فرانسه، لوئی چهاردهم ساخته شد.

در حین ساخت بیمارستان، لوئی چهاردهم ساختمان های دیگری برای اسکان سربازان به بنا اضافه کرد. اولین گروه سربازان در سال 1674 به انولید منتقل شدند و عمارت انولید به صورت رسمی در سال 1675 افتتاح شد.

لوئی چهاردهم در حال بازدید از نقشه هتل انولید

در سال 1676 که ساخت بنا تکمیل شد، انولید 15 صحن (حیاط) داشت. بزرگ ترین صحن آن که در قسمت شمالی و نزدیک به رود سن است، بیش از 6500 متر مربع مساحت دارد. بیمارستان نظامی آن نیز در قسمت جنوب شرقی بنا واقع شده بود.

در دیگر ساختمان های آن (به غیر از کلیسای سن لوئی و کلیسای گنبد)، سربازان از کارافتاده و بازنشستگان نظامی زندگی می کردند. به همین جهت به آن “هتل انولید” (Hotel des Invalides) می گفتند.

نقاشی از ناپلئون در حال بازدید از مجروحان جنگی در هتل انولید

در اواخر قرن 17، حدود 4000 نفر در هتل انولید اقامت داشتند. شرایط زندگی در انولید همانند پادگان های نظامی بود. سربازان در گروهان های مختلف قرار داشتند و یونیفرم نظامی به تن می کردند. در عین حال، بجای آموزش های نظامی، در کارگاه های تولیدی به تولید کفش و یونیفرم مشغول بودند.

ایده هتل انولید یعنی یک پانسیون برای سربازان جنگی، به سرعت مورد استقبال دیگر کشورهای اروپایی قرار گرفت و ساخت چنین تشکیلاتی در سرتاسر اروپا آغاز شد.

دروازه اصلی انولید

در بالای ورودی اصلی در قسمت شمالی عمارت انولید یک کتیبه به زبان لاتین وجود دارد. ترجمه این کتبیه به فارسی چنین است:

لوئی بزرگ، با سخاوتمندی شاهانه و همیشگی نسبت به مردمانش، این بنا را در سال 1675 ساخته است.

منظور از لوئی بزرگ، پادشاه قدرتمند فرانسه، لوئی چهاردهم است. در دو طرف این کتیبه مجسمه دو زن قرار دارد. مجسمه سمت راست تمثیل عدالت و مجسمه سمت چپ تمثیل خرد است.

در بالای کتیبه نیز مجسمه لوئی چهاردهم سوار بر اسب قرار دارد. در بالای مجسمه لوئی نیز می توانید نقش برجسته خورشید به شکل صورت انسان را ببینید. علت آن این است که لوئی چهاردهم در زمان فرمانروایی اش به شاه خورشید (Sun King) معروف بود.

مجموعه دروازه شمالی انولید، به “Le Roi-Soleil” یعنی “شاه خورشید” معروف است. در دو طرف این دروازه دو مجسمه بزرگ قرار دارد. در سمت راست مجسمه مینِروا، الهه رومی خرد و جنگ به همراه جغدش و در سمت چپ مجسمه مارس، خدای جنگ و گرگ همراهش قرار گرفته است.

مجسمه مارس خدای جنگ رومی در ورودی اصلی هتل انولید پاریس

مجسمه مینروا الهه جنگ رومی در ورودی اصلی انولید

صحن اصلی انولید

بعد از عبور از دروازه اصلی به بزرگ ترین صحن انولید یعنی “Cour d’honoeur” وارد می شوید. در این صحن بزرگ که 64 متر عرض و 102 متر طول دارد، رژه های نظامی برگزار می شود. در مرکز یال جنوبی صحن نیز مجسمه برنزی ایستاده ناپلئون قرار دارد که در حال سان دیدن از ارتشیان است.

صحن اصلی هتل انولید پاریس محل برگزاری رژه های نظامی

مجسمه برنزی ناپلئون در صحن اصلی هتل انولید

همچنین، می توان این صحن را موزه توپ های جنگی نامید. امروزه می توانید از 60 توپ جنگی که در این حیاط بزرگ قرار داده شده است بازدید کنید. این توپ ها متعلق به دوره های مختلف از لوئی چهاردهم تا زمان جنگ های امپراتوری دوم فرانسه می باشند.

موزه های انولید

امروزه بیشتر عمارت انولید به چند موزه اختصاص داده شده است که معروف ترین آن ها موزه ارتش (Musee de l’Armee) است.

این موزه که یکی از بزرگ ترین موزه های جنگ دنیا است، در سال 1905 افتتاح شد. در این موزه، تاریخچه نظامی کشور فرانسه از قرون وسطی تا بعد از جنگ جهانی اول به نمایش درآمده است. یکی از ویژگی های منحصر بفرد موزه ارتش، قرارگیری آن در دل یک بنای نظامی و تاریخی ست.

دومین موزه انولید، موزه ماکت های نظامی (Musee de Plans-Reliefs) است. در این موزه ماکت هایی سه بعدی از شهرها، قلعه ها و استحکامات تدافعی آن ها به نمایش در آمده است. این ماکت ها که بسیاری از آن ها در زمان لوئی چهاردهم تهیه شده است، کاربرد نظامی داشته اند.

سومین موزه، موزه فرمان آزادی (Musee de l’ordre de la Liberation) است که به نمایش اسناد و مدارک آزادسازی کشور فرانسه در جنگ جهانی دوم و فرمانده آن، ژنرال شارل دو گل اختصاص دارد.

سالن مخصوص به شارل دوگل در موزه فرمان آزادی

دو کلیسا در یک کلیسا

بلافاصله بعد از ساخته شدن هتل انولید، لوئی چهاردهم تصمیم گرفت تا کلیسایی برای سربازان ساخته شود. در سال 1676، وزیر جنگ “Louvois” دستور داد تا ساخت کلیسا آغاز شود. این کلیسا باید جوری می بود که از یک طرف، به صورت همزمان، شاه و سربازان بتوانند در مراسم مذهبی شرکت کنند و از طرف دیگر، برای هر کدام ورودی و فضای مجزایی وجود داشته باشد.

پس یک بنای دوگانه ساخته شد، یک کلیسای سلطنتی که به کلیسای گنبد (Eglise de Dome) معروف شد و یک کلیسا برای سربازان یعنی کلیسای سن لوئی (Eglise Saint-Louis de Invalides).

پلان کلیساهای انولید، دو کلیسا در یک کلیسا

مراسم مذهبی

در رژیم کهنه (قبل از انقلاب)، مراسم مذهبی به شدت پیگیری و برگزار می شد. همانطور که “ژرمن بریس” در سال 1713 نوشت:

هر زمان کسی وارد کلیسا می شد، صدها سرباز را می دید که در مقابل نماد مقدس زانو زده و در حال نیایش هستند.

در زمان انقلاب، کلیسای به معبد مارس تبدیل و انجام مراسم مذهبی متوقف شد. درسال 1801، ناپلئون بار دیگر آیین عبادت مسیحی کاتولیک را برقرار ساخت. امروزه نیز مراسم مختلفی در کلیسا برگزار می شود. مثلا هر ساله مراسم خاصی برای بزرگداشت ناپلئون در سالروز مرگش در 5 می برگزار می شود.

کلیسای سن لوئی انولید

کلیسای سن لوئی که به سربازان اختصاص داشت، در سال 1677، یعنی یک سال بعد از افتتاح هتل انولید ساخته و به صورت رسمی در سال 1679 افتتاح شد.

بعد از ساخته شدن این کلیسا، سربازان موظف بودند هر روز در آن حضور پیدا کنند. کلیسای سن لوئی انولید از جهات مختلف با کلیساهای شهر پاریس متفاوت است و کمتر کسی از وجود این کلیسا با خبر است.

بر خلاف دیگر کلیساهای گوتیک پاریس، این کلیسا خیلی پر نور است و بیشتر نمای داخلی آن از سنگ مرمر سفید ساخته شده است.

تفاوت دیگر این کلیسا به تاریخچه نظامی آن بر می گردد. در سردابه این کلیسا مقبره بسیاری از افسران و ژنرال های فرانسوی قرن 19 و 20 قرار دارد. همچنین، امروزه 104 پرچم و بنر که نشان دهنده تاریخچه ارتش فرانسه از سال 1805 تا کنون است، زینت بخش کلیسا هستند. جالب است بدانید که این پرچم ها داستان جالبی دارند.

تا زمان انقلاب فرانسه، حدود 3000 پرچم و بنر که در جنگ های ناپلئونی از دشمنان به غنیمت گرفته شده بود، بر دیوارهای کلیسای نوتردام آویزان بود. در سال 1973 تعدادی از این پرچم ها که از غارت های دوران انقلاب جان سالم به در برده بودند، به هتل انولید منتقل شدند. در آن زمان، کلیسای سن لوئی محل نگهداری غنائم جنگی ای بود که ناپلئون به دست آورده بود.

در سال 1814 که دشمن به پشت دروازه پاریس رسیده بود، 1417 بنر به دیوارهای این کلیسا آویزان بود. در آن زمان، فرمانده انولید که بیم داشت این غنائم به دست دشمن بیفتند، دستور داد همه آن پرچم ها و بنرها را در صحن اصلی انولید بسوزانند.

پرچم های غنیمتی زینت بخش کلیسای سن لوئی انولید

یکی دیگر از ویژگی های این کلیسا، ارگ کلیسایی زیبای آن است که یکی از بزرگ ترین ارگ های کلیسایی فرانسه به حساب می آید. این ارگ کلیسایی که در سال 1686 ساخته شده، تا کنون بارها بازسازی شده است.

ارگ کلیسایی موجود در کلیسای سن لوئی انولید

بعد از انقلاب فرانسه، این کلیسا به مانند دیگر کلیساهای شهر پاریس، مورد چپاول انقلابیون قرار گرفت و بسیاری از گنجینه های با ارزش آن به غارت رفت.

همچنین، در قرن نوزدهم و بعد از دفن ناپلئون بناپارت در زیر گنبد کلیسای سلطنتی، یک دیوار شیشه ای بین دو کلیسا نصب و کلیسای سن لوئی از کلیسای گنبد جدا شد.

کلیسای گنبد انولید

ساخت این کلیسای سلطنتی بلافاصله بعد از ساخت کلیسای سن لوئی آغاز شد و کلیسا در سال 1706 توسط شخص لوئی چهاردهم افتتاح شد.

ساختمان باشکوه کلیسای گنبد یکی از بهترین نمونه های معماری باروک فرانسوی است. این کلیسا با 107 متر ارتفاع بلندترین کلیسای شهر پاریس است. گنبد عظیم آن با الهام از گنبد کلیسای سن پیتر در واتیکان ساخته شده است.

خود این کلیسا نیز بعد از ساخت، منشا الهام بناهای دیگری از جمله تالار شهر سن فرانسیسکو بوده است.

حضور لوئی چهاردهم برای افتتاح کلیسای گنبد انولید در 28 آگوست 1706

همچنین قرار بود در جلوی این کلیسا، یک رواق بزرگ ستون دار و یک حیاط سلطنتی ساخته شود تا ساختمان های هتل انولید را بپوشاند. گرچه به خاطر کمبود بودجه مورد نیاز، این طرح عملی نشد.

طرح ستون بند و حیاط سلطنتی که قرار بود در جلوی کلیسای گنبد انولید ساخته شود

در سال 1989، به مناسبت 200 امین سالروز انقلاب فرانسه، گنبد کلیسا برای پنجمین بار طلاکاری شد. برای مطلا کردن گنبد انولید، از 10 کیلوگرم طلای خالص که به شکل ورقه های نازک درآمده بود، استفاده شده است.

این ساختمان باشکوه، نه تنها نمای بیرونی زیبایی دارد، بلکه درون آن نیز بسیار چشم نواز است. نقاشی های سقفی فوق العاده آن حدود 300 سال قدمت دارند. این نقاشی ها در اواخر قرن 17 و اوایل قرن 18، توسط نقاش Charles de la Fosse خلق شده اند.

در عین حال که گنبد طلایی کلیسا بسیار با شکوه و مجلل است، شهرت اصلی کلیسای گنبد، بخاطر مقبره درون آن است. این کلیسا که امروزه کمتر کاربرد مذهبی دارد، به عنوان یک آرامگاه نظامی مورد استفاده قرار می گیرد و آرامگاه ابدی تعدادی از برترین شخصیت های نظامی کشور فرانسه است.

معروف ترین این افراد، بدون شک، امپراتور ناپلئون بناپارت اول است که مقبره اش در زیر گنبد کلیسا قرار گرفته است.

مقبره امپراتور ناپلئون بناپارت اول در انولید پاریس

مقبره امپراتور ناپلئون در کلیسای گنبد انولید

بعد از شکست در جنگ واترلو در سال 1815، ناپلئون اول به جزیزه انگلیسی سن هلن در غرب آفریقا تبعید شد و باقی عمرش را تا سال 1821 در آن جا سپری کرد. در زمان فرمانروایی لوئی فیلیپ، بعد از 7 سال مذاکره با دولت انگلیس، اجازه انتقال پیکر ناپلئون به فرانسه صادر شد و نهایتا بقایای پیکر امپراتور ناپلئون بناپارت، که 19 سال پیش در جزیره سن هلن از دنیا رفته بود، طی مراسم با شکوهی در 15 دسامبر 1804 به انولید منتقل شد.

ویکتور هوگو در وصف این مراسم نوشته است:

ناگهان سه توپ به صورت همزمان در جهات مختلف شلیک شد. طبل ها نواخته شد و سلام نظامی ادا شد. کاروان حامل پیکر امپراتور نمایان شد. همزمان، خورشید که تا آن لحظه پشت ابرها پنهان شده بود، پدیدار گشت و صحنه ای خارق العاده خلق شد.

در سال 1842، شاه لوئی فیلیپ، معمار “لوئی ویسکونتی” (Louis Viscounti) را برای ساخت آرامگاه ناپلئون برگزید. نهایتا در 2 آپریل 1861، پیکر امپراتور ناپلئون بناپارت اول، در آرامگاه ابدی اش در زیر گنبد انولید برای همیشه آرام گرفت.

مقبره ناپلئون از سنگ آذرین روسی که رنگش قرمز مایل به قهوه ای است ساخته شده است. همچنین پایه آن گرانیت سبز رنگ است. دور تا دور مقبره نیز نام مکان برخی از بزرگ ترین پیروزی های ناپلئون حک شده است. مثلا نبرد Pyramid در 1798 و نبرد Friedland در 1807.

دور مقبره چندین مجسمه سفید رنگ مرمری وجود دارد. این مجسمه ها نماینده ملت فرانسه هستند که با تکریم و قدردانی به رهبر فقیدشان نگاه می کنند.

اگر به طبقه پایین کلیسا بروید، می توانید در راهروی مدوری که دور مقبره ناپلئون است قدم بزنید و نقش برجسته های روی دیوار و یا مجسمه ناپلئون و قبر فرزندش، ناپلئون دوم را ببینید.

ورودی به مقبره ناپلئون اول در انولید پاریس

مجسمه ناپلئون اول و آرامگاه فرزندش ناپلئون دوم در انولید

اگرچه مقبره ناپلئون مهم ترین بخش کلیسای گنبد است، مقبره های دیگری نیز در آن وجود دارد. در یکی از اتاقهای جانبی، مقبره “ژنرال فوش” (Ferdinand Foch) فرمانده کل ارتش فرانسه و نیروهای متفقین در جنگ جهانی اول قرار گرفته است. در این مقبره زیبا، مجسمه سربازانی را می بینید که در حال تشییع پیکر ژنرال فوش هستند.

همچنین مقبره دو تن از برداران ناپلئون یعنی ژوف و ژرمی بناپارت نیز در این مکان قرار دارد. به علاوه، قلب “ووبان” (Vauban) که بهترین مهندس نظامی عصر لوئی چهاردهم بود در کلیسای گنبد نگهداری می شود. در بحبوحه انقلاب، جنازه ووبان متلاشی شد، ولی قلبش را پیدا کردند و در آرامگاه ابدی اش در کلیسای گنبد دفن کردند.

از دیگر رهبران نظامی فرانسه که در اینجا دفن شده اند، می توان به “تورن” (Turenne)، مارشال فرانسوی که در قرن 17 زندگی می کرد و الگوی نظامی ناپلئون بود اشاره کرد.