تابلوی نقاشی آزادی هدایتگر مردم (Liberty leading the people) یکی از معروف ترین نقاشی های فرانسوی موزه لوور است. این نقاشی اثری است از اوژن دلاکروا (Eugene Delacroix) که در سال ۱۸۳۰ میلادی، با رنگ روغن و بر روی بوم خلق شد.

بیشتر نقاشی های اوژن دلاکروا مربوط به حوادث واقعی است و این اثر هم مربوط به قیام 27، 28 و 29 جولای سال 1830 است که نهایتا منجر به پایان حکومت شارل دهم (برادر لوئی شانزدهم) شد.

اوژن دلاکروا

بعد از فوت ناگهانی اوژن ژریکو (1863-1798) در 32 سالگی، شاگردش، اوژن دلاکروا که او را می پرستید، به رهبر جدید رمانتیسیسم فرانسه تبدیل شد. دلاکروا در واقع از مدل های ژریکو در نقاشی “قایق مدوسا” بود. دو شاهکار نخستین دلاکروا، “مرگ سارداناپالوس” و “آزادی، هدایتگر مردم“، جهان هنر را غافلگیر کرد و نشان داد که نور جدیدی در هنر اروپا طلوع کرده است.

تفسیر نقاشی آزادی، هدایتگر مردم

این اثر که یکی از تاثیرگذارترین آثار مربوط به انقلاب ۱۸۳۰ فرانسه است، زنی را نیمه برهنه به همراه پرچم فرانسه در یک دست و اسلحه‌ای در دست دیگر، در صف اول انقلابیون نشان می‌دهد. او در حال فراخواندن و هدایت مردم در جنگ برای عدالت در انقلاب سه روزه جولای 1830 است.

دلاکروا تابلوی آزادی، هدایتگر مردم را چند ماه بعد از انقلاب جولای بر ضد احیای سلطنت بوربون ها نقاشی کرد. او در هنگام کار روی این نقاشی، در نامه ای به برادرش نوشت:

اگر من برای کشورم نجنگیدم، حداقل برای آن نقاشی خواهم کرد.

در چشم غیر فرانسوی ها، بانوی آزادی در نقاشی، ژاندارکی است که شجاعانه پرچم سه رنگ فرانسه را برافراشته تا ملت اش را از استبداد برهاند. ولی برای فرانسوی ها، این زن نیمه برهنه، “ماریان” الهه آزادی است. ماریان در فرانسه سمبل آزادی، دموکراسی و جمهوریت (در مقابل پادشاهی) است.

ماریان بر روی یک سنگر ایستاده و با نگاهی به سمت راست خود، جمعیت را به سوی پیروزی هدایت می کند. در سمت راست ماریان می توان افرادی از هر دو قشر ثروتمند و فقیر جامعه را دید. قشر بورژوازی (ثروتمند) که بوسیله کت و شلوار و کراوات و کلاه استوانه‌ای نشان داده شده و قشر کارگر که بوسیله شلوار تسمه‌ای و کلاه گرد پشمی نشان داده شده است. همچنین وجود یک کودک در سمت چپ ماریان نشان دهنده حضور آحاد ملت در انقلاب جولای است.

ماریان با دست راستش پرچم سه رنگ فرانسه دموکراتیک را بالا نگه داشته است. بعد از انقلاب 1830، این پرچم دوباره جایگزین پرچم سفید رنگ بوربون ها شد.

اگرچه دلاکروا رنگ پرداز ماهری بود، رنگ های ملال آور و یکنواخت این نقاشی، آن را پوشیده از غبار و دود جنگ نشان می دهد. ظاهرا رنگ های قهوه ای برای “آزادی” مناسب ترند، زیرا آن ها، رنگ های عامه ی مردم اند. به نظر می رسد تقریبا تمام رنگ های نقاشی به سمت پرچم و لبان سرخ ماریان کشیده شده می شوند.

نقاشی آزادی، هدایتگر مردم، خیلی زود به نماد و نشانه ی آزادی فرانسه تبدیل شد. مثل مجسمه آزادی در ایالات متحده که هدیه ای از فرانسوی ها بود. این نقاشی در انقلاب قرن نوزدهم، آن قدر تحریک برانگیز بود که بارها بر دیوار رفت و پایین آمد.

این تابلو برای مدتی توسط شاه لوئی فیلیپ مخفی شده بود، نهایتا در سال ۱۸۶۳ به موزه لوکزامبورگ و در سال ۱۸۷۴ به موزه لوور راه یافت و هم اکنون یکی از معروف ترین نقاشی های قرن نوزدهم فرانسه به شمار می آید.

موزه اوژن دلاکروا

موزه دلاکروا که در فاصله 15 دقیقه ای (پیاده روی در کنار رود سن) با موزه لوور قرار دارد در واقع آپارتمان، استودیو و باغچه ای است که دلاکروا آخرین سال های زندگی اش را در آنجا گذرانده است. در این موزه می توانید از آثار هنری، نامه ها و یادگاری های نقاش بزرگ فرانسوی، اوژن دلاکروا، بازدید کنید.

با خرید بلیت موزه لوور می توانید از موزه اوژِن دِلاکروا (Musée Eugène-Delacroix) نیز به مدت 48 ساعت بازدید کنید (قیمت بلیت جداگانه برای بازدید از موزه دلاکروا 7 یورو است).

آدرس موزه اوژن دلاکروا: لینک آدرس

ساعت کاری موزه دلاکروا: موزه دلاکروا روزهای سه شنبه تعطیل است و بقیه روزها از ساعت 9:30 تا 17:30 برای بازدید علاقمندان باز است. همچنین درهای این موزه، روزهای پنجشنبه اول هر ماه میلادی تا ساعت 21:00 بروی بازدیدکنندگان باز است.

دیگر نقاشی های موزه لوور:

تابلوی نقاشی تاجگذاری ناپلئون

تابلوی نقاشی عروسی در قانا

لینک های مفید

صفحه مربوط به این نقاشی در وب سایت رسمی موزه

کاملترین راهنمای بازدید از موزه لوور

شاهکارهای هنری ایران در موزه لوور پاریس